مقاله در مورد قلعه الموت
نام الموت در تاریخ ایران با نام اسماعیلیه گره خورده و حسن صباح به عنوان رهبر فرقه اسماعیلیه . از این قلعه به عنوان پایگاه حکومت خود و ترویج عقاید اسماعیلیه استفاده می‌کرده است. در مکتوبات تاریخی از قلعه حسن صباح در دوره صفوی به عنوان زندان یاد شده است. اما کاوش‌های باستان‌شناسی در این قلعه نشان می‌دهد که دژ الموت نه تنها زندان نبوده، بلکه افرادی که در آن زندگی می‌کردند. از مرتبه اجتماعی خاصی برخوردار بوده‌اند.
قلعه الموت یکی از قلعه‌های منحصربه فرد تاریخی در ایران است. دژ الموت در شمال شرقی روستای گازر خان (قصر خان) و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع 2163 متر از سطح دریا واقع شده است. بلندی صخره از زمین‌های پیرامون 200 متر و مساحت دژ 20،000 متر مربع است. این کوه از نرمه گردن (میانه نرمه لات و گرمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا کرده است.
صخره‌های پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارد، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده است. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است. که کوه هود کان با فاصله‌ای نسبتا زیاد بر آن مشرف است. این قلعه یکی از جاذبه‌های گردشگری الموت است. حمدالله مستوفی درباره این قلعه گفته است. که حسن صباح در سال ۴۸۶ هجری قمری این قلعه را تصرف کرد. و اکنون دژ به نام دژ حسن صباح نیز نامیده می‌شود. عمده شهرت دژ به علت فعالیت‌های نظامی – امنیتی حسن صباح درآن بوده است.
تاریخچه قلعه الموت قزوین
حسن صباح در قم در یک خانواده شیعی امامی به دنیا آمد ، پدرش علی بن محمد،. عرب تباری از مردم کوفه بود که برای خود نسب یمنی ادعا می‌کرد. او در کودکی و نوجوانی مدتی در نیشابور درس خوانده بود. در تاریخ و ادبیات ایران حسن صباح و خواجه نظام الملک طوسی و عمر خیام نیشابوری به سه یار دبستانی معروف هستند.
در جوانی خانواده صباح از قم به ری که از مراکز فعالیت اسماعیلیه بود رفتند. مردی به نام امیره ضراب، حسن را به کیش اسماعیلی جذب کرد.
در سال ۴۶۹ هجری (۱۰۷۶ میلادی) وی به مدت سه سال در قاهره تعلیم یافت،. پس از آن به ایران بازگشت و فعالیت خود را با سفر در سراسر ایران آغاز کرد. و با رفتن به الموت و استقرار در دژ الموت با عنوان «دهخدا»، شاخه اسماعیلیان نزاری را پایه گذاری کرد.
حکومت نزاری ایران را حسن صباح و هفت تن از جانشینان وی که در ادبیات به خداوندان الموت معروفند، اداره می کردند. حسن صباح از سال ۱۰۹۰ میلادی (برابر با ۴۸۳ هجری) تا زمان مرگ (۱۱۲۴ میلادی). به مدت 35 سال در دژ خود زیست و به فراخواندن مردم به کیش خود ادامه داد. حسن صباح مردی عجیب و پر رمز و راز، سیاستمداری مدبر، سازمان دهنده‌ای توانمند و خوش فکر و مردی پرهیزگار بوده است. وی را «سیدنا» به معنی «سرور ما» می نامیدند.
فهرست
مقدمه
تاریخچه قلعه
معماری قلعه
تخریب قلعه
