بسیاری از افراد تصور می کنند که موفقیت در عمل رینوپلاستی صرفا به معنای داشتن یک بینی کوچک، قوس دار و سربالا است. اما حقیقت ماجرا در اتاق عمل و ماه ها پس از جراحی چیز دیگری است. بینی پیش از آنکه عضوی برای زیبایی صورت باشد، مجرای اصلی تنفسی بدن و اولین خط دفاعی سیستم ایمنی در برابر ورود آلودگی ها و ویروس ها است. کوچک کردن افراطی سوراخ های بینی یا باریک کردن بیش از حد تیغه بینی برای رسیدن به فرم های به اصطلاح “عروسکی” یا “فانتزی”، می تواند منجر به فاجعه ای تنفسی شود که جبران آن گاهی غیر ممکن است.
یکی از چالش های اصلی در جراحی های مدرن، حفظ دریچه های داخلی بینی است. اگر جراح صرفا روی تراشیدن قوز و جمع کردن پره ها تمرکز کند و از ساختار داخلی غافل شود، بیمار پس از مدتی با مشکلاتی نظیر سوت کشیدن بینی هنگام نفس کشیدن، خرخر شبانه، خشکی شدید گلو و کاهش حس بویایی مواجه می شود. اینجاست که بحث “رینوپلاستی عملکردی” یا فانکشنال مطرح می شود. در این رویکرد، هدف اول اصلاح انحراف تیغه میانی (سپتوم)، درمان شاخک های بزرگ شده و باز کردن راه هوایی است و تغییرات ظاهری در اولویت دوم و متناسب با ظرفیت تنفسی فرد اعمال می شود.
تشخیص اینکه بینی شما چقدر قابلیت کوچک شدن دارد، نیازمند دانش عمیق آناتومی صورت و تجربه بالا است. مراجعه به بهترین جراح بینی در شیراز به شما این اطمینان را می دهد که پزشک هرگز سلامت راه های هوایی شما را فدای یک تغییر ظاهری غیر طبیعی نمی کند. پزشکان با وجدان، پیش از عمل با بررسی سی تی اسکن و معاینه دقیق داخلی، محدودیت های تنفسی را به بیمار گوشزد می کنند و اگر درخواست بیمار باعث اختلال در اکسیژن رسانی شود، از انجام آن خودداری می کنند.
در نهایت باید بدانید که زیبایی واقعی در تناسب و سلامتی است. چهره ای که بینی بسیار کوچکی دارد اما صاحب آن مجبور است همیشه با دهان باز نفس بکشد، نه تنها زیبا نیست بلکه خسته و بیمار به نظر می رسد. یک جراحی موفق، جراحی ای است که یک سال بعد از عمل، شما نه تنها در آینه احساس رضایت کنید، بلکه بتوانید خوابی راحت و ورزش بدون تنگی نفس را تجربه کنید.
