عمل جراحی دیورتیکولیت
برخی از افراد (درصد کمی) ممکن است برای درمان آبسه، خونریزی مداوم، سوراخ شدن (پارگی) یا فیستول به جراحی یا برداشتن بخش مشکل دار روده خود (کولکتومی) و کولوستومی موقت داشته باشند.
اگر تعداد زیادی از کیسه ها ملتهب شده باشد پزشک جراحی را پیشنهاد میدهد و دو نوع جراحی وجود دارد:
برداشتن روده با آناستوموز: در این روش پزشک بخش های آسیب دیده ی کولون را برمیدارد و قسمت های سالم را به یکدیگر بخیه میزند.
برداشتن روده با کلستومی: در این روش پزشک بخش های آسیب دیده ی کولون را خارج میکند و بخش های سالم را به قسمت آسیب دیده یپوند میزند.
دیورتیکولیت در چه کسانی شایع تر است؟ (عوامل خطر)
بیماری دیورتیکول یکی از شایع ترین بیماری های گوارشی در هر دو جنس زن و مرد است.
اگرچه این عارضه در سنین پایین تر (زیر ۵۰ سال) در مردان بیشتر از زنان ظاهر می شود.
به طور کلی، علائم دیورتیکولیت بیشتر در افراد بالای ۷۰ سال رخ می دهد.
بیماری دیورتیکولار اغلب به عنوان “بیماری غربی” توصیف می شود زیرا میزان آن در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بالا و در کشورهای آفریقایی و آسیایی پایین تر است.
ترکیبی از ژنتیک و رژیم غذایی دلیل این امر و این واقعیت است که مردم کشورهای غربی تمایل به خوردن فیبر کمتری دارند.
افراد ۵۰ تا ۷۰ ساله که از رژیم غذایی پرفیبر (۲۵ گرم در روز) استفاده می‌کنند، ۴۰ درصد کمتر به این بیماری دچار می شوند.
عوامل متعددی ممکن است خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش دهند:
افزایش سن
چاقی و اضافه وزن شدید
سیگار کشیدن
عدم ورزش و تحرک کافی
رژیم غذایی سرشار از چربی و کم فیبر
داروهای خاص مثل استروئیدها، مواد افیونی و داروهای ضد التهابی
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر مستعد ابتلا هستند.
عوارض احتمالی دیورتیکولیت چیست
دیورتیکولیت در ۸۰ درصد مواقع بدون عارضه است. اما حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به دیورتیکولیت حاد دچار عوارض زیر می شوند:
خونریزی گوارشی: که منجر به کم خونی می شود.
التهاب مثانه
دیورتیکولیت می تواند منجر به عوارضی مانند آبسه در کنار روده شود.
سوراخ شدن دستگاه گوارش
انسداد روده ناشی از جای زخم
یک گذرگاه غیر طبیعی (فیستول) بین بخش‌های روده و سایر اندام‌ها
پریتونیت، که اگر کیسه عفونی یا ملتهب پاره شود و محتویات روده به داخل حفره شکم شما بریزد، ممکن است رخ دهد.
❌ پریتونیت یک وضعیت اورژانسی است و نیاز به درمان فوری دارد. پریتونیت می تواند منجر به سپسیس شود.
