کلامیدیا یک عفونت مقاربتی (STIs) است که از طریق انواع رابطه جنسی از جمله رابطه مقعدی یا رابطه جنسی دهانی منتقل می شود. در اغلب موارد کلامیدیا علائمی ایجاد نمی کند، به همین دلیل بسیاری از افراد اطلاع ندارند که به این بیماری مبتلا هستند و نا آگاهانه افراد دیگر را نیز مبتلا می کنند.
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا (به انگلیسی chlamydia) یک بیماری مقاربتی بسیار شایع است که توسط یک نوع باکتری ایجاد می شود و منجر به عفونت در مردان و زنان می شود. این عفونت قابل درمان است، اما از آنجایی که علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند و اغلب افراد از وجود آن بی اطلاع هستند، برای مدت زمان طولانی در بدن باقی می ماند و منجر به آسیب های دائمی به اندام تناسلی می شود.
علائم کلامیدیا
اکثر افرادی که به کلامیدیا مبتلا هستند هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. علائم این بیماری ممکن است یک هفته تا چند ماه بعد از ابتلا به عفونت ظاهر شوند و با توجه به جنسیت فرد کاملا متفاوت هستند. علائم کلامیدیا در گلو در همه جنسیت ها یکسان است و شامل گلودرد، قرمزی در گلو یا دهان، لکه های سفید در پشت دهان و زخم در دهان است، اما معمولا کلامیدیا در گلو علائمی ایجاد نمی کند. در ادامه به بررسی علائم کلامیدیا در زنان و مردان می پردازیم.
علائم کلامیدیا در مردان
علائم کلامیدیا در مردان می تواند شامل موارد زیر باشد:
ترشحات سفید، کدر یا آبکی از نوک آلت تناسلی
درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا).
درد و تورم در یک یا هر دو بیضه ها
سوزش و خارش در اطراف بیضه ها و آلت تناسلی
علائم عفونت کلامیدیا در زنان
علائم بیماری کلامیدیا در زنان در صورت بروز می تواند شامل موارد زیر باشد:
ترشحات سفید، زرد یا خاکستری از واژن که ممکن است بدبو باشد
وجود چرک در ادرار
افزایش نیاز به ادرار کردن
درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
خونریزی بعد از رابطه جنسی یا بین قاعدگی
قاعدگی های دردناک
درد هنگام رابطه جنسی
خارش یا سوزش در داخل یا اطراف واژن
درد زیر شکم
تب
کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟
کلامیدیا اغلب از طریق رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می شود. عفونت از طریق مایع منی یا واژن فرد آلوده دریافت میشود. همچنین ممکن است از طریق تماس با دستگاه تناسلی، حتی در صورت عدم وجود رابطه جنسی، و یا با استفاده مشترک از اسباب بازی های جنسی با فردی که آلوده است به این عفونت مبتلا شوید. مادران نیز می توانند کلامیدیا را در حین زایمان به فرزند منتقل کنند.
نکته ای که باید بدانید این است که فعالیت هایی مانند بوسیدن، نوشیدن از یک لیوان، گرفتن دست یا در آغوش گرفتن باعث انتقال کلامیدیا نمی شوند. همچنین کلامیدیا از طریق سرفه و عطسه نیز قابل انتقال نیست.
انواع کلامیدیا
رایج ترین نوع کلامیدیا که اغلب افراد با آن آشنایی دارند کلامیدیا تراکوماتیس است که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود و می تواند منجر به عفونت گلو، واژن، دهانه رحم، مقعد و مجرای ادرار در زنان و عفونت گلو، مقعد، آلت تناسلی و مجرای ادرار در مردان شود.
نوع دیگری از عفونت کلامیدیا وجود دارد که به عنوان کلامیدیا پنومونیه شناخته می شود و توسط باکتری کلامیدیا پنومونیه ایجاد می شود. این عفونت یکی از علل شایع ذات الریه است. از آنجایی که این باکتری با انواع دیگر باکتری هایی که می توانند باعث ذات الریه شوند متفاوت است، به عنوان یک پنومونی غیر معمول طبقه بندی می شود. این عفونت ممکن است باعث بیماری های دیگری از جمله آرتریت، آسم، سرطان، بیماری قلبی و غیره شود.
تشخیص کلامیدیا
برای تشخیص کلامیدیا چند آزمایش مختلف وجود دارد که پزشک می تواند از آنها استفاده کند. رایج ترین تست کلامیدیا تقویت اسید نوکلئیک می باشد. در این روش از ادرار یا ترشحات ناحیه تناسلی نمونه برداری می شود. سپس نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود تا باکتری های ایجاد کننده کلامیدیا را بررسی کنند.
از آنجایی که کلامیدیا معمولا بدون علامت است و اغلب افراد از ابتلا به آن مطلع نیستند انجام غربالگری به طور منظم برای افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ضروری است تا عفونت به موقع تشخیص داده شود و درمان شود. توصیه می شود اگر در هر یک از گروه های زیر قرار میگیرید حتما به طور منظم غربالگری برای تشخیص کلامیدیا را انجام دهید:
زیر 25 سال
بارداری
شریک جنسی جدید
شرکای جنسی متعدد
سابقه ابتلا به عفونت کلامیدیا
درمان کلامیدیا
بیماری کلامیدیا توسط یک باکتری ایجاد می شود به همین دلیل بهترین روش برای درمان آن مصرف داروهای آنتی بیوتیک است که می توانند به راحتی این عفونت را از بین ببرند. در ادامه به بررسی بیشتر روشهای درمان این عفونت می پردازیم.
درمان خانگی کلامیدیا
برخی بر این عقیده هستند که سرخارگل، سیر، زردچوبه و تغییر در رژیم غذایی می توانند به عنوان بخشی از درمان خانگی به برطرف کردن کلامیدیا کمک کنند. اما باید بدانید که کلامیدیا در اغلب موارد با استفاده از روشهای خانگی قابل درمان نیست و بهتر است برای درمان آن هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و مصرف آنتی بیوتیک ها را شروع کنید.
آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا
کلامیدیا با مصرف آنتی بیوتیک برای 7 تا 14 روز درمان می شود. به یاد داشته باشید که قطع کردن مصرف آنتی بیوتیک ها صرفا به دلیل بهبود علائم کار اشتباهی است و تا پایان دوره نباید مصرف متوقف شود. بهترین آنتی بیوتیک برای کلامیدیا شامل داکسی سایکلین و آزیترومایسین است. بعد از شروع درمان برای دریافت بهترین نتیجه باید موارد زیر را رعایت کنید:
تا پایان زمان مصرف آنتی بیوتیک ها و برطرف شدن کامل عفونت از هرگونه رابطه جنسی اجتناب کنید.
برای سایر بیماری های مقاربتی (اچ آی وی، سیفلیس، تبخال تناسلی، سوزاک) آزمایش دهید.
به این نکته توجه داشته باشید که آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت را از بین ببرند، اما نمی توانند آسیب هایی را که این بیماری قبل از شروع درمان به بدن وارد کرده است، جبران کنند.
عوارض کلامیدیا
کلامیدیا درمان نشده می تواند منجر به عوارض و مشکلات سلامتی بسیار جدی شود. به همین دلیل است که غربالگری منظم برای کلامیدیا توصیه می شود. زیرا زمانی که این عفونت برای مدت زیادی بدون درمان در بدن باقی می ماند منجر به عوارض خطرناکی می شود. عدم درمان کلامیدیا در زنان بیشتر از مردان می تواند منجر به ایجاد عوارض جانبی شود. برخی از عوارض کلامیدیا در زنان شامل:
بیماری التهابی لگن
تشکیل بافت اسکار که منجر به انسداد لوله های فالوپ می شود
حاملگی خارج از رحم
ناباروری
درد طولانی مدت لگن و شکم
مردان به ندرت ممکن است عوارض جانبی ناشی از کلامیدیا را تجربه کنند. در مردان عدم درمان کلامیدیا می تواند باعث تب و درد در لوله های متصل به بیضه شود. این امر در موارد بسیار نادر می تواند منجر به ناباروری شود.
