علم شادی نگاه شمابه دنیا را تغییر میدهد

در صد سال گذشته مطالعات جدید روانشناسی اساساً بر مشکلات مردم متمرکز شده بود: اختلالات هیجانی، بیماری های روانی، آسیب های روحی، اختلالات عصبی، روانپریشی، وسواس فکری، جنون و غیره که اساساً درباره بررسی جنبه تاریک بشریت بود و به طرز عجیبی به عادتها، رویه‌ها یا تاثیراتی که غرایز اصیل تر و سرشت بهتر ما را تقویت می‌کردند، توجه کمی شده بود.

البته تا سال های پایانی قرن بیستم. در اواخر دهه 1990 یک روانشناس اهل فیلادلفیا به نام مارتین سلیگمن فکری به ذهنش خطور کرد: "چه میشود اگر شادی حقیقتاً چیزی بیشتر از نبود غم و اندوه باشد؟ چه می‌شد اگر ما نوعی از روانشناسی داشتیم که به جای تمرکز بر نکات منفی بر نکات مثبت تمرکز می کرد؟ این ایده را همچون سنبل آبی در نظر بگیرید. سلیگمن این نظریه را با یکی از همکارانش در میان گذاشت و او نیز آن را با چند نفر دیگر مطرح کرد.