چسب ها را می توان به عنوان مواد غیر فلزی تعریف کرد که قادر به اتصال دائمی به سطوح توسط فرآیند چسبندگی هستند. استفاده از چسب ها در ساخت و ساز مزایای خاصی نسبت به سایر تکنیک های اتصال دارد.
اینها شامل توانایی اتصال مواد مختلف به یکدیگر، توزیع کارآمدتر تنش در یک اتصال، مقرون به صرفه بودن فرآیند مکانیزه شدن آسان و انعطاف پذیری بیشتر در طراحی است.
(برای سفارش چسب بتن پلیمری سهند شیمی کلیک نمایید)
انواع چسب های مورد استفاده در ساخت و ساز
چسب ها ممکن است به طور طبیعی یافت شوند یا به صورت مصنوعی تولید شوند. انواع مختلفی از چسب ها در ساخت و ساز استفاده می شود که برخی از آنها در زیر آورده شده است.
چسب های پلیمری
چسب پلیمری یک ماده اتصال دهنده مصنوعی است که از پلیمرها ساخته شده است و نسبت به سایر اشکال چسب ها قوی تر، انعطاف پذیرتر و مقاومت ضربه ای بیشتری دارد. این محصولات باندینگ در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، هوافضا، هوانوردی، ساخت‌وساز، الکترونیک و برق استفاده می‌شوند.
چسب های پلیمری بسته به ساختار مولکولی به طور کلی به عنوان ترموپلاستیک یا ترموست طبقه بندی می شوند. بسیاری از چسب های پلیمری در آب پراکنده می شوند و برای استفاده در کفپوش های چوبی جامد و مهندسی شده مناسب هستند.
چسب های ذوب داغ
چسب ذوب داغ (HMA)، شکلی از چسب ترموپلاستیک است که معمولاً به صورت میله های استوانه ای جامد با قطرهای مختلف به فروش می رسد که برای استفاده از تفنگ چسب داغ طراحی شده است. این تفنگ از یک عنصر گرمایش مداوم برای ذوب چسب پلاستیکی استفاده می‌کند که کاربر آن را با مکانیزم مکانیکی ماشه روی تفنگ یا با فشار مستقیم انگشت از طریق تفنگ فشار می‌دهد.
در مصارف صنعتی، چسب‌های مذاب داغ مزایای متعددی نسبت به چسب‌های مبتنی بر حلال دارند. ترکیبات آلی فرار کاهش یا حذف می شوند و مرحله خشک کردن یا پخت حذف می شود. چسب های ذوب داغ ماندگاری طولانی دارند و معمولاً می توان آنها را بدون اقدامات احتیاطی خاص دور انداخت.
برخی از معایب شامل بار حرارتی زیرلایه، محدود کردن استفاده به بسترهای غیر حساس به دمای بالاتر و از دست دادن استحکام باند در دماهای بالاتر تا ذوب کامل چسب است. چسب‌های مذاب داغ را می‌توان با غوطه‌ور کردن یا پاشش نیز اعمال کرد و در بین علاقه‌مندان و صنعتگران هم برای چسباندن و هم به عنوان جایگزین ارزان‌قیمت برای ریخته‌گری رزین محبوب هستند.
چسب های اکریلیک
چسب‌های اکریلیک کلید بخش‌های بزرگ صنعت مدرن هستند و اتصالات با استحکام بالایی را ارائه می‌کنند که به‌عنوان جایگزینی برای پرچ‌ها یا دیگر تکنیک‌های اتصال مکانیکی تر عمل می‌کنند. چسب های اکریلیک برای طیف وسیعی از سطوح مفید هستند، همچنین می توان از آنها برای اتصال اکریلیک استفاده کرد.
چسب‌های اکریلیک یا ترموپلاستیک هستند که می‌توان آنها را در دمایی معین قالب‌گیری کرد یا پلیمری گرما سخت که یک بار «سخت می‌شود» و قابل قالب‌گیری مجدد نیست. چسب های اکریلیک به طور سنتی به دلیل خواص چسبندگی ساختاری قوی خود استفاده می شود.
چسب های اکریلیک به عنوان یک چسب ساختاری خوب، به طور طبیعی تقاضای بالایی دارند. به عنوان یک چسب ساختاری ارزان قیمت، آنها می توانند برای بسیاری از پروژه ها بسیار مفید باشند! چسب های اکریلیک نیز ظاهر خوبی دارند و به راحتی به چندین ماده مختلف می چسبند. این به آنها انعطاف پذیری زیادی از نظر برنامه ها می دهد
چسب های رزین
چسب رزین قابلیت اتصال عالی را فراهم می کند. به صورت پودر، اسپری، امولسیون و مایع تولید می شود. چسب های رزین برای افزایش ماندگاری کامپوزیت ها و کامپومرها و در نتیجه جلوگیری از ریزنشت باکتریایی استفاده می شود.
می توان آن را با مواد مختلف از جمله چوب، پارچه، شیشه، چینی یا فلز استفاده کرد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید؛ رزین اپوکسی در برابر آب مقاوم نیست. شرایط مرطوب یا مرطوب مکرر می تواند به مرور زمان باعث خرابی شود که بر دوام تأثیر می گذارد.
چسب های بی هوازی
چسب های بی هوازی چسب های یک قسمتی هستند که از مونومرهای دی متاکریلات تشکیل شده اند که فقط در غیاب هوا عمل می کنند. آنها نسبت به سایر اکریلیک ها سمی کمتری دارند، بوی ملایم و نامطلوبی دارند و برای فلزات خورنده نیستند.
چسب های بی هوازی در ظروف پلی اتیلن نیمه پر شده نگهداری می شوند که در آنها نسبت سطح در معرض هوا به حجم زیاد است. چسب های بی هوازی برای پیوندهای ساختاری، عمدتاً با موادی مانند فلزات و شیشه و تا حدودی چوب و پلاستیک (ترموست و برخی از ترموپلاستیک ها) استفاده می شود. یک فعال کننده روی یک یا هر دو سطح مفصل اعمال می شود.
سپس چسب روی یک سطح اعمال می شود تا عمل آوری آغاز شود. اتصالات تولید شده با استفاده از چسب های بی هوازی می توانند در برابر حلال های آلی و آب، هوازدگی و دمای تا حدود 200 درجه سانتی گراد مقاومت کنند.
چسب های اپوکسی
چسب های اپوکسی می توانند به انواع مختلفی از مواد بچسبند، استحکام بالای آنها، مقاومت آنها در برابر مواد شیمیایی و محیط، و توانایی آنها در مقاومت در برابر خزش تحت بار پایدار، اپوکسی ها پرمصرف ترین چسب ساختاری هستند.
آنها در یک جزء، حرارت پخت و دو جزئی، سیستم پخت در دمای اتاق در دسترس هستند. اپوکسی های اصلاح نشده جامدات سخت و شکننده را درمان می کنند.
