نقد فیلم عصبانی نیستم با بازی بی نظیر نوید محمدزاده
ذخیره سازی
2
0
اشتراکگذاری
گزارش تخلف
فیلم شروع شد، همه چیز روی دور تند است، دوربین مثل تن گاوی حرکت می‌کند که دیگر سر در بدن ندارد. روایت فیلم غیرخطی است. شخصیت‌ها با «فست موشن» معرفی می‌شوند، آن هم وقتی به دوربین زل زده‌اند و دارند حرکتی غیرمعمول انجام می‌دهند، ایده خلاقانه ایست، من را یاد ژانر زامبی در سینمای امریکا می‌اندازد. شخصیت اصلی فیلم پسری است به نام «نوید»که مدام گفتار متن‌های خود را خارج از قاب می‌خواند، همان اول داستان می‌گوید نوید یعنی مژده‌دهنده است. یکی از اولین حرف‌هایش هم این است: «برای من همه چیز با سرعت اتفاق می‌افتد، سریع‌تر از حالت معمول»...
برچسب ها
ShortURL as
Linkp.ir
نظرتان را بنویسید
موارد بیشتر
